Elifi Solmuş Güllerim

Elifi solmuş güllerim ömür geri gelmez
Bağlara gazel düşmüş yar hasretliğinde
Susların yamacında
Kardelenler boyun bükerken
Ruhumdaki sevda harcına
Hüznün damga vurur

Yazgılar asıyorum terkedilmiş sol acılarıma
Çığlıklar sabrımı tüketir
Yaşlar kurur tende
Dikenli bahçelerde ten kokunla dolaşırken
Ört kanayan yanımı
Sevdalılar görmesin

Kıblesiz kabuslar saf tutmuş
Susmuyor ızdıraplar
Zebaniler cirit atıyor cehenneminin ateşinde
Kinler birikir heybemde
Cinnet geçirirken nefesim
Sevdanın kabir azabında zindan sensizliğin