Eller Kalir

Ateş yanar duman, gider,
Kor yerinde küller kalır.
Yaprak solar zaman gider
Har içinde güller kalır.

Bir düşmanın çıkar beşe,
Dert yanarsın dosta eşe,
En sonunda kalka düşe
Söylediğin diller kalır.

Gülen suratın asılır,
Bağrına taşlar basılır,
Dizinden derman kesilir
Yürüdüğün yollar kalır.

Eşin dostun uzaklaşır
Düşmanın daha yaklaşır
Sıcaklığın sende üşür
Sarıldığın kollar kalır.

Verilmiş ise kararım,
Kendim çekerim zararım
Ne kaybettim ne ararım
Ahmet gider eller kalır.