Elleri Beş Parmak Yürekli Aşk
hayatta dedi dedim! en güvendiğin aşk olmalı içinde
kökleri derinliğinde susuzluğunu gideren de
yeşeren yapraklarını ruhunun ırmaklarından beslemeli
konuşurken aşk sen susmalıymışsın! aksine
kırılganlığı sebebiyle bir kondumu yüreklere
ateş parçası gibi iz bırakır
gölgen olan derinliğinde
sadece yanıkları durur
ve ozaman da acı çekmek şefkatli bir annenin
kucağında ağlaşan zamanla dertleşmek düşer sana
sakın sen konuşma aşkata!
aşk tek kişiliktir ölüm iki kişilik...
güzel başlamış şiir fakat yarıda kalmış gibi biraz daha uzun olsaydı keşke kopukluk hissi veriyor sevgiyle....