Elleri Çamurlu Çoçukluğum

Mahalleli çoçuklarla toplanırdık her köşe başında
Ellerim çamurlu henüz üç beş yaşında
Hayatı öğüttüm saatin tik taklarında
Elleri çamurlu çocukluğumu unuttum çeşme başında

Çamurdan yaptıklarımız aydınlatıyordu dünyamızı
Yat, kat, araba herşeyimiz de vardı
Gerçek olmasa da yetiyordu adı
Yaş kemale erince kalmıyor hiçbir şeyin tadı
Çocuktuğumu getirin bana, unuttuğum çeşme başında

Çocuk gözüyle bir oyancaktır hayat
Yokluğu yaşasa bile, içinde gizlidir zevk sefaat
Takvim yaprakları ilerledikçe rahat rahat
Neşe rüzgarları esmez olur, buhranlar oluşur heyhat!
Zamana takıldı çocukluğum unuttuğum çeşme başında

Yalnızlığı çağrıştıran dakikalar zindanında,
Enstantane duyguların girdabında kalırdık kimi zaman
Sevdiklerimizi arardı gözlerimiz günün her anında
Benliğimiz gizliydi; çünkü anne baba kanında
Elleri çamurlu çocukluğumu unuttum çeşme başında

Seyyar dönme dolabı vazgeçilmezimizdi
Her çarşamba atlı karıncalar en büyük keyfimizdi
Okul harçlıklarımız tek biletimizdi
Atlı karıncalarda kaldı mutluluklarım on yaşında
Elleri çamurlu çocukluğum kaldı çeşme başında...