Elleri Gökyüzü Sonsuzluğu

yaşamı sevdirmek hayırdır gökle yer arası
nedir ki ömür dediğimiz sabahtan akşama
''De bana
Hangimiz günahkar
Hangimiz masum''


önce tütünümü söndürdü
acımdan kalan büyük mirasım
elleri tam da ruhunun atar damarında
şehzade asaleti fark etmez ki
dilber beyazlığı sevgi salgın olduktan sonra
insan öpmek ister defalarca
Rab sevdasını görünce ellerinde
şaşkınlığın ötesi hiç görülmemiş orman elleri
yeşil
yeşil
ve yeşilin diğer rengi


baktım
tanımını anlamak için
ölmeden anlamalıydım
saçların yüze yakışmasını
gözde kalp görünür mü
mutlaka sonsuzluğa yakın
görmeli
görmeli ki
insan ruhunu anlama ve dinleme ile yıkamalı
özünü gördüm işte
hiç bilmediğim kelimelerle
bir güzel sular akıttı ellerinden
hiç böylesine tatmamıştım
masmavi çocukluğu
elde değil niyaz etmemek
neresinden bakarsan bak en üstün zikir
ne mümkün sarılmamak erişkinliğe
fikrimin kuytusuna kazıdım ellerini
bir ulu
tatlı gülümseme
bir gülüş ki çocuksu
sanki mimik ellerine sinmiş
bu kadar güzel olamaz
tonlarca gözyaşı
insanı insanca öldürür
yüreğinden süzülen
ellerinde kederi cenneti ve cehennemi
yazdıkça yazıyor
yazdıkça yüreğine düğümlü
ve öylesine ılık iklimi
inkar sayılır
Allah'ın en çok sevdiği kelimeyi söylememek
onca kalabalık içinde güzelleşti bağlılık
ne güzel mahvolmadan feyiz alıp yaşamak
güzel şey canım
baka baka kararmayı anlamak


çok neden var aslında
güzelliğe pervane olmak için
zaten ömür dediğin nedir ki
akşamdan sabaha
ya da tam tersi
boynun borcu değil mi
cana can katana
ki ruhunu gere gere
kalbine koymuş ellerini
gökyüzü sonsuzluğu
kim sevmez
nasıl da gözleri açar bu ordu
mümkün değil
ruhun beslenmemesi
sanıldığından öte
sözleri şelale gibi
Elhamdülillah
gördü gözlerim
yıldız
yıldız
her an
ve her zaman
bakir yaşama can atılır ellerinde...