Ellerimizde Çiçek Kanı - 2

.

Şeytan'ı affet Tanrı'm
insanoğludur kötülüklerin anası

cinayeti, ayrılığı biz bulduk
biz icad ettik ihaneti ve sapkınlığı
acıktıkça ölüme,
susadıkça kana
biz doyurduk toprağın karnını
"barış!" dünyadaki en büyük yalandır Tanrı'm
onu da biz bulduk

işte bu yüzden
karşında eğmesin boynunu Şeytan
'Kader utansın'mış!
Kader de utanmasın kendinden
bir dikili ağacı bile olmayanlar
toplu mezarlara gömmedi mi
henüz fidan olamamış bebekleri
biz terk etmedik mi kara kıtayı açlığa?
fal bakmak koyduk adını
en temizimiz bile papatya katili
ellerimizde çiçek kanı...

tabi...
çok masum olanlarımız da var Tanrı'm
öyle masumlarımız vardı ki
toplasan dağ eder küçük günahlarını
ama sebeplerimiz var bizim
şeytana uymuşuzdur örneğin
iki yüzlülüğümüzle
şeytanı bile uyuturken hemde...
sen en iyisi bizi de affet Tanrım
unut gitsin olanları
hem bizler de unutmadık mı zaten
isanların saçlarından bez
kemiklerinden düğme
bedenlerinden sabun yapan Hitler'i
boyu tekerleği geçeni öldüren Cengiz'i
şehitlere göz yuman şefer(li)sizleri
cehenneme de gerek yok Tanrı'm
biz dünya da y/aratmadık mı cehennemi?

sen, Şeytan'ı affet Tanrı'm
biz girdik kanına
onun da bir gün yüzü gülmeli
hem bizler bile affettik onu
çünkü biz büyüğüz!
öyle büyüğüz ki Tanrı'm
gelsin bir sonraki bayrama
Şeytan öpsün elimizi !


(en çok da; her şehit haberinden sonra ekranlara çıkıp ne kadar masum ve ne kadar da üzgün olduklarını açıklayan, göstermelik hüzünlülere ithafen...)