Ellerin Nerede

Ömrüme tek nefes kalmasın ne çıkar

hasretinden bu gece ben bende değilim

bir anın hevesindeyim ki aşk olsun

mesafelerine düşmüş kelimeler yorgun

çile çekiyor aruz azapta hece ki bilirsin

ben serbest yaşar öylece yazarım

sen ise mağrur dik başlı ve gururlusun

kaç gidişine şahit oldu gözlerim

biliyorum istemek de yetmiyor uykuyu

uyandığında yanında olmayacağım

eninde sonunda altı nokta sayar körler

renklerin anlamı yok desenler boş

hakikat bu anlıyorum zavallı bir kuyuda

candan geçmiş cananı bekliyorum

inci çıkartıyor denizlerin en derininden

gözleri kapalı mercan avcıları

arıyor duruyordum gece gündüz

kıyısına düş kurduğum gönlümün aynasını

ızdırap sonrası mahur ezik bir beste

ve sahibini arayan bir güvercin gibi kafeste

boynumu kırıverdin daha ilk hevesimde

unutmak başka bir şey uyutmak başka

dizlerinde yalancı değildi ya yabancı

yazdan sonbahara düşerken mevsim

öyle büyük bir dalga vurdu ki

zemheri düşkünü ahlatların yamacına

iki ayrı yana düştük vakti geldi

dost bağrına hasretmiş aşk bildim seni