Elmiyiz

bakmıyorsun geçerken yüzüme
ne o hayal gözlüm elmiyiz
eğiyorsun başını küs gibi
ne o mahmur bakışlım elmiyiz

çatma kaşını asma yüzünü
gül cemalini göreyim elmiyiz
kıymet değer verdiğim
küsme bana elmiyiz

daha dün elin elimdeyken
bugün düşmanmıyız elmiyiz
uzaktan uzağa bakan
iki yabancımıyız elmiyiz

sebebini anlayamadım gitti
aynı şehirde elmiyiz
bitmez dediğimiz o aşk bitti
şimdi seninle ben " elmiyiz "

develi köyü
pamukkale
denizli