Elvan Elvan Kokan Güller

Her dönem
Gözyaşı dökerken kendi Deniz'lerine
İttifakı karardı renk düşende benizlerine
Başka birikişti, kan yutulurken genizlerine

Sen büyürken küçüğüm
Onlar küçülüyordular...
Hırsız hırsız
Yalan yalan
Ucube söylemleriyle, ucube ucube
Firavun firavun diktatörce
Katlemeleri olan emir emir yaklaşışıyla
Küçücüktün, bir elin ekmeği
Bir elin misketi sımsıkı tutuşta...
Sen büyüdün bir dünya gerçeği
Onlar laneti ansıtan,
Sam vurmuş içi yenik kütük gibi esamesiz

Sen ne kadar küçükten büyük
Onlar hırsla, selimsizlikle o kadar küçük.
Sen ne kadar doğru
Onlar o kadar yanlışla.
Zulümleri, kinleri, bilmezlikleri ne kadar büyük
Sen o kadar filiz filiz, yeşil yeşil süyüm süyük
Sen ne kadar meydanlarda
Onlar o kadar tomalar eteğinde korkuyla tüyük
Uykun onlarda kâbus, illetleri habis
Zulümlerden zalim çıktı da, adam çıkmadı
Şafak toprağa konur da, zillete gelmez
Büyük toprağa konur da, içine (yüreğe) sığmaz

Büyüksün sen
Büyütenle, içine sınılmaz olunan; yen.
Yürek, kahır götürmemesiyle kahir
Hem bile onlarca, yüzlerce kez; o da
Zalimin çürümesi, yaşayışı gören ölümleriyle tâhir

12.03.2014