Elveda

bu gece gökyüzünün güneşe ihanetini gördüm
usul usul çekildi güneş karanlıklar gelince
bişeyler demek ister gibiydi ama söyleyemedi
haykıramadı gökyüzüne yaptığı ihaneti

gözleri duman duman olmuştu ağlamaklıydı
elveda der gibiydi ama diyemedi
biliyordu gökyüzünden kopamayacağını
gökyüzünün onsuz olamayacağını


güneş sonkez daha baktı gökyüzüne
hiç değilse bu gece kalayım dercesine
belliki gökyüzü kararlıydı
siyah çarşafı örtmüştü bile üzerine
alışılmış bir tavırla ayrılıyordu gökyüzü
aslında hiç görememişti güneşteki sevgiyi
oysaki güneş sönerken bile bir başka yanardı hergece....