Elveda

Uç uça bilirsen yalnızlığa
Git gidebilirsen bensizliğe
Ne ben nede sen
İmkânsız ayrı ayrı nefes almak
Ayrı ayrı uyumak yıldızsız gecelerde
Yanacağız ikimizde bu hasretle
Bulamayacak kalplerimiz başkasını
Sevemeyecek sevmeyi bilmeyen kalplerimiz
Ağlayacak ağlamaktan nehre dönmüş gözlerimiz
Feryatlar içinde dua çıkacak yedi kat sema ya
Ne olur ne olur bitsin bu acı diye
Ve çıktığı gibi dönecek geri
Çünkü biz birimiz için yaratılmışız
Ben gözlerinde hayatı yaşamak için
Sense bende mutluluğu yaşamak için
Ama gittin
Cennetim şimdi cehennem
Yalvarıyorum senin gibi, ağlıyorum
Ve dön diye her duvara adını yazıyorum
Dua ediyorum hıçkırık sesleriyle
Öldürseydin beni keşke
Keşke vursaydın kalbimden bir mermiyle
Hiç acımazdı canım
Hiç sızlamazdı içim
Yanıyorsun içimde ve bende senin içinde
Beğendiysen yaptığını
Aldırma kal orda sen mutlu ol yeter bana
Gözlerin gülsün saçların savrulsun her gün
Bunu biliyim de yine ızdırap olsun hayat bana
Yeter gülsün sevdiğim gözlerin