Elveda
Gözlerinden öper ve giderim
Ben giderim aklım kalır
Uzadıkça uzar yollar
Kaf dağına çıkarım
Masallar ağlar...
Hiç sevmemiş gibi
Giderim...
Denizler çağırır beni
Ha bir balık olmuşum ha bir istiridye,
İki şıklı bir sorunun cevabıyım
Sürgünüm anlayacağın,
Bir miçonun günlüğünden yazıyorum sana,
Demir aldı bu gemi yelkenler fora,
Ufuklara sevdalıyım ben
Gözünün alabildiğince mavi
Kızıl bir maviydi deniz
Ve şarap gibiydi gözlerin,
Sarhoşluğum, gönlümün ince perdesi,
Son bir veda bıraktım ardımdan
Öptüm çapaklı gözlerinden,
Pasaklı çingenem, serzenişim
Şehrin kaldırımlarında baş kaldırmış papatyam,
Sokaklar seni eskitirken her gün aşımı
Kaba saba seslere boğulursun bilirim
Bilirim de söylemem,
Sisli bir gecenin haykırışıyla ağlarsın
Korkarsın şimşekten, gözbebeklerin büyür
Şımartılmış yalnızlığını özlersin
Hep yarım kalırsın sevdalara,
Sanma ki saka kuşları ötmez
Nesli tükenmekte olan bir saka kuşuyum mesela
Eline avucuna sığmaz sevdam,
Belki de bir tırtılım
Metamorfoz sevişmelerde
Alacalı bir kelebek oluveririm,
Bu son veda sevgilim
İyi bak kendine...
duygulu şiirinizi beğeniyle okudum, başarınızı kutlarım. Söz öz olmalı, gerçekleri göremeyenlere göz olmalı...