Elveda

Tadı bozuldu hayatın 

Her sabah yürüdüğümüz yollar ayrı 

Dalından topladığımız domates 

Şekli aynı 

Ardımızdan vuran Güneş 

Yorgun...

Kapıda gölgesine oturduğum çınar yaşlı

Vücudum sallanıyor 

Sanki Poyraz yemişim 

Çarşafı yırtılmış denizin

Alabora olmasamda 

Kayalıklara vurmuşum

Öyle bilmiyorum ki halimi 

Pusulam Kuzeyde batırıyor güneşi 

Bardakta rakım lıkırdıyor

Ay saklanıyor bulutta 

Kulağımda şeytan fingirdiyor

Gök lacivert dehşetle bi fırtınaya soyunurken 

Bedenimde kıyıda ruhumda dünyada sallanıyor 

Şimşekler çakıyor 

Şimşekler çakıyor mavi dehşeti yırtarak 

Yüzüme yüzüme kusuyor 

Yanlıştık biz 

Biyerde eksik

Biyerde ütopik 

Bu evrende hiç 

Türlü acılardan sevda devşirirken

Sabahlara kadar yarını düşünmeden sevişirken gecede

Aslında asaletini kaybettik yaşamanın 

Hiçtik

Mana yüklemeye çalışırken Doğan güneşe 

Yatan aya 

Boş sokaklara 

Sonbahara girerken çınarlar 

Zaman akarken batıdan 

Her batan güneşe elveda

Elveda bu güne de

Elveda 

Biz olamadığımız ömre 

Yorgun hantal ve pis beden 

Ölüme hazırlanan 

Piç ettiğim herşeye 

Elveda