Elveda

Zamana gömülmüş bir düşsün bende
Ömrümden o kadar uzaktasın ki...
Günümde gecemde tükendiğim de
Çıkıp da vuslata uzanmazsın ki...

Yalnızlık bırakır sisler ardında
Çareler tükenir her bir adımda
Her mısrama seni kazıdığımda
Sebebi ne diye soramazsın ki...

Karanlıklar çöker bir ışık kalır
Bir resmin aklımı başımdan alır
Ruhumda dolaşır bir fırtınadır
Yokluğun kar desem inanmazsın ki...

Gözlerinde saklı ölüm meleğim
Bir damla gözyaşın olur ecelim
Elveda!!! Yağmura hasret gülşenim
Gel desem elimden tutamazsın ki...

Yollar sürüklenir uçurumlara
Yürürüm bekleyen o sonsuz yara
Umudum düşünce bir gün mezara
Gelip de bir dua sunamazsın ki...