Elveda

sensizliği içime gömüyorum bu gün,
satır satır dökülüyorsun dudaklarımdan,
yavaş yavaş yok oluyorsun,
anlamını yitirmiş kelimelerin arasında,
sende anlamını yitiriyorsun birden...
gözlerinin içine bakarken göremiyorum gözlerini,
bana en güzel kelimeleri söylerken,
anlamsızlaşıyor kelimeler, dudaklarının arasında...
gözyaşlarımla beraber, süzülüyorsun yanaklarımdan,
ağzımda birikiyor, bir parçan,
yavaş yavaş sindirmeye bırakıyorum...
yavaş yavaş kopuyor bedenim senden,
sana elveda derken