Elveda

Üşüyordum,
Tir tir titriyordum.
Sensizlik sokağında,
Yürüyordum bir başıma
Ve yalnızlık tek yoldaşımdı, yanı başım da
İnce bir ses uğulduyordu kulağımın tınısında
Aradığım, ya da duymak istediğim bir ses,
Vardı sanki bom boş sokakta
Aklım fikrime yetmiyor düşüyorum yorgun yollara
Bir çıkar yolu bulamıyorum.

Tam buldum derken;
Meçhullere yol alıyorum...

A benim asudem, beyhudem, meleğim tek çarem
Anlamıyor,
Bulamıyorum...
Bir ses mi duydum,
Yoksa;
Sadece bir düşten mi ibaretti yoksa bu yaşadıklarım.
Yürüyorum bom boş sokakta ve yalnızım...

Fırtınada...
Poyraz esiyor sanki karanlık sokakta
Uzakta bir gölge görür gibi oldum;
Sanki gözümün buğusunda bir ışıkta...

Ve hatırladım,
Gariptir ;
Zamanın beklinde tutunmam gereken daldı bu
Aradığım tek şey...

Ansızın tutunuyorum sım sıkı
Çaresizim ya tutuyorum !
Ümitsizliğin verdiği buruk bir acıyla
Ansızın birden bire ne olduğunu anlamadan,
Gözlerim tam seçemedi ama;
Bir gölge yaklaştı yanıma.

Ve sinsice gözlerimin içine baka baka,
Kırdı tutunduğum tek dalı..
Bu yalan hayatta tutunduğum tek daldı o...
Rüzgarla birlikte düştü ayaklarımın dibine
Tüm umutlarımla birlikte kala kaldı avuçlarımda...

Takatim kalmadı artık yoruldum bu hayattan
Çaresizim, biçareyim yaralıyım,
Saldım kendimi boşluğa
Düşlerim yamalı umutsuzluklarla yere düştüm
Ağladım,
Ağladım,
Ağladım...

Ne çare gelir elden yerimden öylece baka kaldım etrafa,
Bir şimşek çakıyor damla damla yağmur yağıyor
Sol yanım sızlıyor ve gözlerim doluyor ,
Göz yaşlarımla yarışıyor yere düşen damlalar
Kaybetmiş benliğimi üzmekten vazgeçmeden...

Sonra, narımda bir nida sesleniyorum boşluğa!
Damlalarla mücadele eden titrek sesimle haykırıyorum
Her yere düşen gözyaşım düştüğünde toprağa ,
Benim ahımla, intizarım var beni unutana
Unutma bunu sen..
Sen...
Nefretim
Kinim..
Ölüm benim yerime , koynuna sokulsa da
Gitmesin hiç kulağından titrek sesim...

Ve hıçkırıklara boğulduğum bu yağmurlu günde
Sana söyleyeceğim son sözüm "Elveda" ...