Elveda Aşk

Çapraz ateş tutuşmuş süretimde,
Hasretin kurşuna diziliyor anılar/ın gözü önünde.
Kor alev yüreğimde ,
Sensizliğin içinde yanıyorum şimdi.
Kararsızım ,
Anlamsız/ım çaresiz...

'Hasretin' hangi yaşanmışlığı/mı versem haklı çıkarmıyor beni .
Avutmuyor benliğimi sensizliğim.
Sonum tanımsızlıktan geçiyor ,
Anlamsız herşey,
Cümleler devrik ,
Kalem yitik....
Saçma sapan duygular yoğunlaşıyor,
Sensiz gözler doluyor ,
Hasretin damla damla ,
Göz pınarlarından süzülüyor.

Hissiz hislerim elleri boş bir aşktan medet umuyor .
Sayısı bilinmedik düşlerimin harf kalabalıklığına isimler kazıyorum.
Ve yarım kalmış yüzleri tamamlamak için kalemi bırakıp,
Fırçaya hapsediyorum parmaklarımı.
Seni çizmeye çalışıyorum ,
Sensiz/liği ,hesapsız ve kimliksiz.
Onu bile beceremiyorum artık.
Kahretsin
Hasret !
Bu kadar eksik mi yüzün bende?
Hüzün...Hayali bile bambaşkaydı oysa.

Geceye gözlerimi astım.
Uykuyu karanlığın bağrına zincirledim kör kuyulara.
Bilmem ki ; kaç yanılgı boyu ,
Durdum , duruldum?
Kaç defa kendime tezat düşler biledim hesapsız?
Bana "bir" mutluluk borçlu yaşadım hep.
Sayfa sayfa sustum,
Hece hece düşledim.
Bir umuttur geleceğin yolları gözledim.
Aşk bile anlamadı haykırışımı.
Yine kendim yaşayıp tek başıma büyütüyorum cümlelerimi.
İki kişilik hayallerden aforoz ediliyorum,
Mazide kalan anılardan kendimi eliyorum
Bana / sana dair her ne varsa.
Düşlerimin üzerinde tepiniyor birileri.
Adımı / adını lime lime ediyorlar.
Duygularım darmadağın bitap düşüyorum dizlerine anıların.
Sesim katlediliyor.
Sessiz harflerden ibaretim artık...
Bir bavula sıkıştırıp tüm senli anıları,
Gitmeliyim /
'Sensiz talan bu şehirden' / diyorum.
Kalmak bana göre değilmiş,
Çok geç olsada anladım.
Elveda Aşk ....