Emanet Bırakıyorum Sana Özlemlerimi...

Bakarsın belli mi olur,
Bir gün doğumunda bir yerlerde,
Yeniden karşılaşıveririz,
Malum dünya küçük ya,
Belki yeniden sever,seviliriz,
şu sevmekten yorgun düşmüş gönüllerimiz,
Yeniden canlanıverirler,
Hatta yeniden doğmuşcasına,
iki yabancı misali,
Yeni bir aşk yaşarız,
Hep özledigimiz,
Ama bir türlü ulaşamadığımız,
Saadete,
Gerçek mutluluklara kavuşuveririz,
Bak ben şimdi gidiyorum,
Nereye diye sorma lütfen,
Onu ben de bilmiyorum,
Sakın dur ,
Gitme deme lütfen,
Bak bu ikimizede ızdırap veriyor,
Hadi ben neysem de,
Senin bu acıları cekmene dayanamıyorum,
Günden güne eriyorsun,
Ama bir türlü diyemiyorsun farkındayım,
Sakın yine gel deme bana,
çünkü yine gelişim ölümün olacak,
Bunu çok iyi biliyorum,
Hem belli mi olur,
Dedim ya,
Belki bir başka gün doğumunda,
Ne senin ne benim,
Hayal edemediğimiz,
Aklımızın ucundan geçmeyen,
Ama içinde hep mutluluğun olduğu,
Sevgi çiçekleriyle donanmış,
Bir aşk bahçesinde,
Iki yabancı gibi karşılaşıveririz,
Belki senin özlemlerin bitti,
Ya da yıkılıp silindiler,
Ama bendekiler gözleri açık,
Erişemedikleri saadetin hasretiyle,
Kala kaldılar,
şimdi o özlemlerimi sana bırakıyorum,
Ben onlara eremedim,
Kavuşamadım ya,
Belli mi olur,
Sen belki erersin,
Hasretlerin biter,
Mutluluk kapısından girersin...
Unutma emi,
Bir daha karşılaştığımızda,
Onlarıda getir daha eremezsen,
Al bak,gönlünde ufak bir yere koydum onları,
Emanet bırakıyorum sana özlemlerimi!...