Emeklinin Avazı
Aldığı gün emekli, maaşını
Kaşla göz arası bitiyor
Elektrik, su, kira derken
Elde avuçta hepsi de yitiyor
Bir kaç kuruş cebinde kalmıyor
Dünden iki üç kaşıklık bulgur aşını
Kuşların bile yemediği kırıntıları yiyor
Gözü aç karnı aç doyamıyor
Sevinse de emekli olduğuna
Mutlu gibi görünse de
Sofraya ne tavuk ne de et koyamıyor
Yakacak çalı çırpı yok
Odun alacak para yetmiyor
Ah diyor vah diyor eyvah ediyor
Geliyor çatıyor bayram
Düşünûyor kara kışını
Unutmuyor, unutamıyor
Kalacağı ayazı
Kimselerin ruhu duymuyor
Duyulmuyor emeklinin bu avazı