Emi

Normal bir el çekmez dikkatimi
Oysa Emi'nin elleri beni kendıme getirdi
Şaşkın tebessümünün gölgesindeki o soğuktan, koparmaktan çatlamış elleri
Beni buralara kadar itti

İlla görmem lazım dimi, illa çatlaması lazım
Öyle duru ki patlak patlak gözleri, öylesine sisli ki
Yıllarca fazla umursamadığım hasta Emi
'Normal' tabirlerindekilere göre öyle dürüst ve gerçek ki
Görmek, anlamak için zaman ayırmana gerek olmayan kimsesizliği
Sıcak bir sarılmayla terk etti bedenini
Ne acı! nasıl benciliz böyle
İlla duymalıyız illa iç çekmeliyiz

Sohbete katmadığımız Emi namaz kılıyor
Bunca işareti niçin nefsimiz algılamıyor?
'Bugünde bitti' deyişleri bize Yaradanı neden hatırlatmıyor?

Nasıl da sert davranırdım ona.. Öfkeyle iterdim
Benim peşimden gelenlere Emi yine sabreder
Umarım birgün o çatlak ellerden geriye kalanı
Birisi takar..