Eminlik Benim Köyüm - (2)
Bir bozkır türküsü gibidir benim köyüm
Sen benim ekmeğim kokladığım çiçeğimsin
Eminlik özlem kokan gecelerine hasretim
Sen benim hüzün kokan neşem, canım sevdiğimsin
Hiç üzülmüyorum sana olan ayrılığıma
Biliyorum döneceğim er geç yanına
Acı bir ihanetin bedeli olmasan da
Saklayacaksın biliyorum bu bedeni kucağında
Nice sevdalarım, rüyalarım yok oldu gitti
Sen onlar gibi olmayacaksın onlar bitti
Gönlümü yaralayan dikenler gibi
Eminlik açacaksın her daim içimdeki gülleri
Ben seni hiç kolay yaşamadım
İçimde kaldı her gidişimde uhdelerim
Bir borandın Niğde Bor gidişlerim
ANKARA Ulukışla otobus bekleyişlerim
Toroslardan kışın dondurucu esen o soğuk tipi
Hiç unutmadım OVACIK la HÜSNİYE arasındaki iti
Kapatmış yolları karlar kimse yok ağlıyorum içli
Bir kırbaç gibi vuruyor ayaz kimse görmez halimi
02.12.2007
Şiir duygu ağırlığı ve anlatımın içselliği yönüyle Eminlik_1 den biraz fazlaca önde.Bir sevgili temi gibi içsel ve dokunaklı bir anlatım olmuş.Tebrikler Şair.
mükemmel bir şiir
tebrik ederim👍👍👍👍👍 👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍
Çoğumuz gurbet denen o uzak diyarlarda sevenlerimizden ve sevdiklerimizden ayrı sürdürülen yaşamın birer parçası olmuşuz. Gurbet uzadıkça da Sılamız, hasretimize hasret, sevdamıza sevda, gecelerimize katran katıp, yüreğimize hançer gibi batar ve burnumuzda bahar gibi kokar olmuş Ne güzeldir gurbette iken bile yad etmek sılayı düşlerinden, rüyalarından ve yarınlarından eksik etmemek
Gurbet hep olacak..Yeter ki insan kendi içinde kendi gurbetini yaşamasın.
Tebrikler
Güzel bir anlatım tebrikler kalemine daim olsun içinde labirentler olsada,,