Emperyalizime Ağıt

Ufka gerip yalnızlıklarını,
Başını duvarlara vurarak,
Alnın çatlayıncaya kadar,
Hüngür hüngür ağla...
Ve kurşuna dizilmek için,
Bizi uğraştırma,
Ellerini arkandan sen bağla.
İnsanlara bu kadar kötülük yapan,
Sen hain, vahşi, nemrut emperyalizm...

Seni tarihin çöplüğüne,
Gömmeye gelecekler.
Bütün mazlum milletler,
Bizim ilen beraber.
Mert, yiğit ve vatanseverler.
Gözlerinde yaş izi olsada;
Gözyaşlarında yalan senin.
Senin altında sömürülen,
Senin altında yıpranan,
Bir zamanlar bendim,
Şimdiler de din kardeşlerim.
Bir gün hiç gelmemek üzere,
Gideceksin belkide dünyamızdan,
Karabasanlar olup girdin rüyamıza,
Çıkacaksın bir gün rüyamızdan.

Hey!
Sana sesleniyorum;
Hain, vahşi, nemrut emperyalizm.
Bedduasını almadığın,
Kanına girmediğin insan kaldı mı?
Senin hamiliğini yapan,
Seni çok seven devletlerden,
Bak bakalım üç beş sene sonra kalacak mı,
Ya da kaldı mı?

Çık git artık hayatımızdan,
Çıkta;
Dünya adam gibi adam dolsun,
İnsan gibi insan görsün...