Emr-i Yâr

Kabrime yağmur değse düşmez gönlüne adım

Haykırsam da nafile duyulmaz ki feryadım

Ey vicdansız sevgili , savur kahrını savur

Zerrece şüphen varsa göğsüme hançeri vur

Dolanırken yollarım baştan başa günaha

Dilimdeki türküler, dönüşüyor eyvaha

Bir ömür yüreğimde sevdam diye saklarım

Senden gelen acıyı ’yâr’ diye kucaklarım

Üstüm başım perişan, kalktım aşk sofrasından

Silkelenip hüznünden, arındım tafrasından

Bir bakış yüreğime bulunmaz derman iken;

Sensizliğin acısı katlime ferman iken ;

İşledin gözlerime sîmânı nakış nakış

Varlığın bahar yeli terkedişin karakış

Ruhumu işgal ettin kalbin aşk dergahından

Ölüm emrim verildi sevda karargahından

Bir umudun peşinde örülürken kaderim

Dudağından dökülen emirden bîhaberim

Demişsin celladıma ’dola aşkı boynuna

Girmesin benden gayrı hiç bir ecel koynuna’

Cezamı gönlün kesti, Azrail’den rol çaldın

Hem kokunu tenimden, hem beni benden aldın

Sanma sözlerim isyan, sanma öfkem nicedir

Urganım elindeyse, boynum kıldan incedir

Kabrime yağmur değse düşmez gönlüne adım

Haykırsam da nafile duyulmaz ki feryadım

Barış Çiçek  & Betül Algün Yüksel ortak şiiridir 

2015 kül karası regulus yayınları