En Büyük Yalanım
Her karanlık gecenin
ardına bir güneş doğar ya
benimde en yalnız
en karanlık gecelerime
doğuyor güneş
uyanıyorum
aynaya bakıyorum
adın aklımdan geçtiğinde
ışıldayan gözlerime
atışı hızlanan kalbime
inat
tekrarlıyorum
unuttum onu
artık sevmiyorum
ben en büyük yalanımı
her sabah
tekrar tekrar
kendime söylüyorum
Teşekkür ederim Yaşar bey 🙂
Kalpler sahiplerini dinlemiyor o anlarda. Unuttum zaten, çoktan unuttum desede dil, dili yöneten akılda öyle derse de, kalp dinlemiyor.
Aslında en doğrusunu söylüyor kalp. Yoksa her sabah söylenir bu yalan.
Ne acıdır o yalana inanmak.
Her insan sevmiştir, aşık olmuştur yaşamı boyunca, bir çok insan da bu yalanla yanmıştır, kavrulmuştur.
Şiir açık açık itiraf ediyor yürekteki gerçek duyguyu ve okuyan herkes kendinden çok şeyler buluyor bu şiirde. Ayrıca anlatım çok hoş, çok dugu dolu.
Tebrik ediyorum sevgili şairim.