En Katlanılmaz Ölüm, Kendi Ölümüdür Insanın

soluksuz bırakan bir pitondur ölüm.
hiç acımaz, boğar avını yakaladığı yerde.
sevdiklerinden ayırır hiç duraksamadan.
ama her şeye rağmen katlanılır bütün ölümlere.

en katlanılmaz ölüm, kendi ölümüdür insanın.
bu yüzden işte veda etmez,
ansızın gelir ve gider en sisli diyarlara.
bundandır hazır olmaz kimse ölümlere.

her adım sessiz bir çığlıktır, boşluğa atılırken.
bir uykudan uyanıp bir uykuya dalar.
parçalanırken dünyası her ölüme katlanır da,
en katlanılmaz ölüm kendi ölümüdür insanın.

zaman nehrinde ömrün saydam ipliğine,
boncuk boncuk dizilmez olur günler.
ölümün kulakları sağır mıdır duymaz yakarışları?
buzdan soluğu gülümsemez baharlara.