En Uzun Gündü Geyşa

İki kişi sevinçli,
coşkulu durumda da iki kişi
buna binaen her türlü yaşanmışlık
anlamaya çalış,

buluşmaya devam güneşli havalarda
en uzun gündü,
bebeğini dolaşmaya çıkarmıştı aileler,

eller korkakça birbirine değiyor,
ama giderek alışmak sebebine,

gündelik sorunlara karşı gitmek hissi,
ışıksız ortamlarda böylesi daha iyi,

utangaçlık yayılıyor kokumuzdan
tabi ki kırılmış bir anda kaçmalarımız,
sonunda ürkeklikten kurtulduk,
çeşitli sorunların baş tacı edildiği,

bu dönemde yaşamak değil ayrıcalık,
daha bilinçli
farkında olarak belki,
ölümle başlangıca hep birlikte ,

eleştiriler her gün,
bir çember etrafında toplanmış
dışlanıyor ötekiler,
meğer o günler geçmemiş
boşuna telaş değilmiş bu,

ayışığı
sevgisizlik yatağı,
pasajlarda demlenir ustalar,
kabahatleri düşünmeden,

oradan buradan hepsi istiyor,
görünümü,
izlenimleri
teyakkuz halinde olmanın esintisi,

içeriden fazlasıyla umursamazlık çıkınca,
bir kuşkuda sürekli,
bu da yokluk gibi aynı
zulümdeki ortak görüş birliğine varılıp da
sınırsız tenefüsler istemek ,

oluk oluk kanda değişim
bazıları tarafından,
soluksuz bir zelzele yaşıyorcasına,

aşk bir ecnebi duasında,
kimliksiz bir insanı sınıflandırma biçimin,
bu ve benzeri küçük hesaplar kemiriyor içini,

devam ederken düzenli,
ben de bunun neresindeyim acaba,
üzüntümü taşıyorum bedenimde,
tebriklerim sahiden ikilikler üzerine..