Enkaz

neleri hatırlıyorum zaman kurdelasında
İstanbul hayatıma gireli mevsim sonbahardı
güz yaprakları yangınlar yaşamış
aklımı alan kelimeler içiyordum
ruhumu ateşlere atan yüzünü tanıdım
nedensiz kayıplarmış
ikimizi buluşturmayan yıllar
güneşimiz olduk birbirimizin
acı çekmek şimdi güzel
rahat bırakmazdı dargınlıklar
ne kadar vurdum başımı taşlara
inanılmaz melodiler dinledim kalp ağrılarımdan
göz kırpan hatırlar yetişti imdadıma
ayrılıklar kuruyan nehirler gibiydi
rüzgarsız saçlarına benziyordu
nazara geldik biliyor musun ?
inadına unutamadım seni
göçebe kuşlarına döndüm
aralarından geçtim sıra dağların
radyasyon saçıyordu aşk/ın
nadan olmuştum
iklim masalları avutamadı
gururlarımız kızgın demir
anılarımız yaşadı sadece çığlık çığlık
rıhtım kuşu martılarda saklıydı yüzlerimiz
ne çok yorulduk
ikimizin hüznünü resmediyor şarkılar
geçip gidiyor harcanmış yıllar
anlatamadık sevgimizi
reva mıydı ? bize enkaz bırakan mutluluk ..

/ Çengelköy
11.03..2011