Epilog

Sezua"nın
iyi insanlarına



...




Hepimiz her şeyi yerli yerinde
Aynı gezegenin sakinleriyiz
İnsanız üstelik/ katiliz hem de
Ve bir yanımız karanlık
Sıvadığımızda balçığı yüzümüze
Güneşin, sarışın utancıyla severiz birbirimizi





Kör bir penguen düşer yaramıza
Kırılır şah damarlarımızdaki buz kütlesi
Mart da biter ardelenler ölür sessizce
Susar kendine sağır söylenceler
İm ile yıkılır çöpten şehirler
Suyun mavi halkalarıyla oynarken şeytan
Mitolojiye bölünür martılar





Silinir papirüs yazıtlarında tarihin kirli yüzü
Kendi sesinde cin çıkarır tanrı oğulları
Gölgelerin ardında sevişen ruhlar çetesi
Sonrası kifâyetsiz ölür melekler
Kaçak polenler saralı kelebekler
Uçuşur larvalarını dökerek yaralarımıza





Düşlerimize sızan mavi gözlü yıldızlar vardır
Arada bir kaçak gökkuşağı ağzımızın kıyısında
Bulup kaybettiğimiz aşklar vardır en katresinden
Çekip gittiğimiz kentler vardır bir yanımızı bırakıp
Dokunulmaz yalnızlıklar asi ve tenha
Korkulara tutsak karanlıklar sıtmalı
Ürpertiler kalleşlikler ihanetler
Şerh koysa da kalbinize Vahdet-i vücud
Bir şiirle satın aldım ruhunuzu...







CÇ: