Erelmiş Ruh

Gitmeye yakın  şimdinin hemen öncesi 

Onca anı biriktirmişken  

Üstümde buruşmuş bi deri

Ruhumda beden denen hapishaneden firar etme düşüncesi  

Senin gitmenin hemen ardından 

Sokaklar 

O dar sokaklar öyle bol geliyor ki yokken

Sanki koskoca şehri dolduran sen

Şehir çekildi sinine ardından 

Güneş döndü yönünü sarardı ortalık 

Ayrılık sarısı 

Gül kurusu gül kokusu ak beniz 

Dayanamıyorum sensizliğe 

Oturmuşum bi köşeye 

Senin gitmenin hemen ardından 

Beden ruhumu sıkıyor  mengeneye sıkışmış demir gibi

Feryat içinde hasretim

Tarlalarda pamuk ırgatı gibi gurbet yangısı yüreğimde 

Ellerim tütün zifiri acı çalınmış yüzüme el sürdükçe terime

Emek emek nakış nakış 

Kanter içinde bi özlem bu

Tiftik tiftik örülü kaderime ayrılık 

Ben Anadoluyum

Özümde haram olmaz

Dilimde yalan

Boylu boyunca dalmışım sevdana

Aşk boyamış beni karaya 

Meczup diyor görenler 

Ben divane

Ruh bi yol buldu çıktı buhurdan

Gezen beden sadece ardından 

Senin olman önemli mi sence

Ereldi  ruhum

Seni sensiz yaşıyorum karadenizin bu kıyısında 

Ister burada ol farketmez

Ben bi sen büyütüyorum düşlerimde 

Kimsenin kirletemeyeceği bi renk

Adı konulmamış 

Hiç dokunulmamış 

Cennetin rengi 

Takvaya erenlere selam olsun 

Aşkhamdülĺillah...