Erik Ağacı Olurdum Çocuklar İçin

Bir su damlasının zerreleriyiz
İnsanlarız. Her şeyimizle birbirimize benzeriz
Hava, su, toprak ve güneş ile üreriz
Doğar, yaşar, ölürüz.
Bir daha gelirmiyiz dünyaya bilemeyiz
Hep sormuşumdur kendime
Tekrar ne olarak gelmek isterim
Veya seçeneklerimize göre mi döneceğiz.
Kendi adıma;
Yağmur yüklü bulut olmak isterdim
Rahmet olup yağardım, bereket olurdum yeryüzüne
Can olurdum toprağa, her canlıya
Balık olurdum, derede, nehirde, denizde
Bir ağa, bir oltanın ucuna takılsam bile
Öleceğimi fark edemeden,
Yiyecek olurdum çocukların sofralarına
En güzeli,
Erik ağacı olurdum. Çocukların olduğu yerde
Her bahar çiçeklerim önceden açardı, beni severlerdi
Salıncak kurarlardı dikenli ince dallarıma
Sallanırlardı doyasıya, oyunlar oynarlardı
Dallarım kırılsa bile hiç üzülmezdim.
Küçük eller ile koparırlardı eriklerimi
Gülüşleri, mutlulukları can suyum olurdu
Erik ağacı olurdum, çocuklar için
Bir daha ki sefere