Eriyen Bir Çığ Tanesi

Anne bırakma beni üşüyorum..
Sessiz gecelere kaderin hükmünü yazıyorum
Anne içimden boyna seni düşünüyorum
Karalanmış düşlere adını yazıyorum

Hoyrat gecelerde üşüyen düşlerimize sarılıyorum
Anne her gün içimde ölüyorsun ya dayanamıyorum
Hayallere dalıyorum kendi kendimi kandırıyorum
Vuslat erince takvim yapraklarına hüzünden başka her şey düşüyor çaresiz satırlara

Şimdi gitmek vakti oysa ..
Sensizliğin zirvesinde ağlamak vakti
Yeri geldiğinde seni düşünmek var ya..
Bir elim tetikte iken vatan hasretiyle seni de özlemek .. yakıyor ciğerimi

Revamıydı anne bu kader bize
Ölümü düşünür olmuşum hayatın yirmisinde
Tek derdim sendin ya bayrak ta düştü yüreğimize
Of anne neden bıraktın beni böyle

Her gece hasretlere soyundu yüreğim
Eriyen bir çığ tanesi oldum kar düşen yollara
Senin adını kazıdım isimsiz diyarlara
Gör anne şu halimi artık bıktım satır satır seni yazmaya