Erkenden Gel

Dolu bir sayfa var önümde...

İçi sen dışı sen

Bir de davetsiz misafirler...

Bir gün erkenden gel

Kapıyı çalmadan...

Pencereye tıklamadan...

Sessizce gel...

Konuşalım uzun uzun

Maviyi denizle göğü ayırmadan

Sarıyı güneşle yaprağı ayırmadan

Konuşalım uzun uzun

Olur da yorulursan sokakta

Seni bekleyen bir sıcaklık olacak lambalarda

Hiç üşenmeden hiç çekinmeden

Duvardaki gölgelere aldırmadan

Bırak kendini kaldırımların sessiz karanlığına

Erkenden gel...

Seni bekliyor olacağım ağaçların altında

Avuçlarımda Eylül'den çaldığım tebessüm...

Gözlerimde geceden çaldığım anılar...

Ve bir deniz gibi

Dalgalarımı kışkırtmadan

Bekleyeceğim seni...

Erkenden gel...

Soramayacağım sana

Yanakların ıslak mı kuru mu diye

Kızamayacağım sana

Geç geldin diye

Öylesine bakacağım gözlerinin içine

Dalacağım sınırlarına

Korku nedir bilmeden...

Acı nedir düşünmeden...

Sınırlarında bekleyeceğim seni

Erkenden gel...

Varlığın...

Varlığın kanatsız bir kuş...

Mavisiz bir gök...

Yangın sarısı...

Göz yeşili...

Varlığın benden kopmuş çocukluğum gibidir

Erkenden gel...

Çay demlenmek üzere

Yağmur başlamadan...

Ben uyumadan...

Karanlık uyanmadan...

Erkenden gel...