Esfelin Safilin

Lanetlerinin mabedine damla

damla döküldü avucumda sancın

Cinlerden korkan çaresiz

çocuklar gibi surelere sığındım

Hayalin sufi aşklar gibi hücremde depreşirken

Ceberut nemrutlar gibi

cehennemin yedi katmanında yaktın

Senin olduğun işkenceli

dünyam zulmetli zindan

Sürgünlüğe hicret eden ruhum

volkanik dağ gibi

Günahkar yalanlarına beyaz

kefenlere teslim ederken

Çaldığın cesedimi sahipsiz

mezarlara gömdün

Ey esfeli safilin! İntiharlarım

semalara duaya tutunur

Karabasan gibi bedualara

çöktü senli dünlerim

Mezbele yığınında boğulan

şizofren siyahlardayım

Ebediyete yolculuğum var

kapat artık göz perdelerimi