Esin Ruzgar / Lar

Rüzgarlar esmiş bu gece,
Sevda düşmüş garip gönlüme,
O rüzgara ben köle olayım,
Esin rüzgar esin gönlüme.

Rüzgar sesi uyandırdı beni,
Esin esin esiyordu sevda yeli,
Esin rüzgar esin ki mutlu olayım,
Sevdiğime uçurun beni esin rüzgar.

Umutsuz dünyam aydınlık oldu,
Kalbim de sevda yaprakları açtı,
Esti sakin bir rüzgar yeli,
İşte rüzgarın bıraktığı sevgi meleği.

Al beni rüzgar,al sevdiğime götür,
İçim de ki özlem ateşini de sen söndür,
Öyle duygular içindeyim ki,yaralıyım adeta,
Götür beni sevdiğime de beni hayata döndür.

Gitme rüzgar !
Dur dinle,bırakma beni,
Tut ellerimden götür beni sevdiğime,
Uçur beni mutluluğuma,
Sar yaralarımı,
Sar be rüzgar !

Şimdi sana muhtaç bir aşığım ben,
Tek ilacım sensin,
Ne bir şifa,
Ne de hekim çare bulamadı bana,
Sen,sen bari yardım et bana,
Ne olur !

Gözlerim ağlar aşkım diye,
Sözlerim söyler sevdiğim nerdesin diye,
Yüreğim yanar hasret kaldım diye,
Yalvarırım rüzgar götür beni,
Götür beni sevdiğime.


(Ortak Şairler : Emrah Köçekçioğlu & Hüsne Güven )