Eski Bir Şiirden Geçti Gözlerim

Eski bir şiirden geçti gözlerim,
Bin yıllık uykudan
Asıldı atmosfere
Bir kıvrım dudaklarımın gölgesine
Kuytusuna gizledim yarının
Düne çevrili ayak izlerini

'Sen hiç yaşlanmaz mısın? 'dedi.
Gülümsedim...
O da herkes gibi kaportayı görüyordu
Oysa içimi dolduran asırlık hayaletlerdi cildimi gerdiren

Takmıştı takan,
Bir de kocaman gözleri vardı bulutların
Ağladıkça benim yaşlarımı saklayan
Bir ilmek ördüm göğün göğsüne
Ben ilikleyip ben açtım bulutları

Kopkoyu bir siyahtı yalan
Beyazımtırak olanları masumdu diye bir lakırdı vardı dolanan
Güldüm
Yalandı işte yalan...


İçimde ki,
Ben, ötesi
Ve benden olan!

Vurursa gözlerine bir dalga
Selam söyle anılara
De ki;

Ört bas olmuş bir dünden
Rüya dilendi yarınlara...





/ İZMİR