Eski Bir Sima

Yağmur ertesi bir zaman

Islak toprak kokusu

Hava kararmaya yüz tutmuş

Buğulu bir pencerede ayrılık tortusu

Bir rüzgâr esiyor

Çok anlamam

Poyraz mı Lodos mu?

Neye düş kursam

Uçuyor kanatlanıp

Eskiden kıvırcık olan saçlarımda

Bembeyaz bir yılgınlık

Denizin kenarındayım ya

Dilimde bir tat, hayat kadar tanıdık

Bilemiyorum yosun mu su mu?

Kuşlar dolanıyor etrafta

Sevmek kadar özgür ve alışıldık

Uzağı göremiyorum ya

Anlamıyorum güvercin mi kumru mu?

Bir zaman sonra

Eski bir sima canlanıyor gözümde

Biz bu kadar mı yakındık

Görmesem de dokunacak kadar

Peki ya bu ayrılık

Sence kader mi korku mu?

Neyi eksik yaşadık

Kime yüklendi bütün günahlar