Eski Mevsim



Son kez

Son kez tutuyorum

Düşlerimin ellerinden


Seni ilk kez

İlk kez gördüğüm yerden

Uzak tutuyorum

Sobelendiğim soğuk iliklerimi


İçime işleyen

Nakış nakış gökyüzünden

Asıyorum

Atladığım yolların

          kaldırımlarını


Kaç kere daha

Daha kaç kere

Yıkıldığım köprüden

Avuçlarımın üzerinde yürürüm

Bilmiyorum


Bilmiyorum

Nasıl kazanılır bu oyun


Bilmiyorum

nasıl kaybedilir

Bu sorun


Bil(m)iyorum

Çakıldığım yerlerin izlerinden

Düşmek denen eylemi


Aslında bir şeyi

Çok iyi biliyorum

Neyin nöbetinde

Kendi resmimi

Aynaya sattığımı


Çok iyi hissediyorum

Derin izlerin

Ruhuma

Sebepsiz serildiğini


Ve acının

Şimdiki mevsiminin

Eskidiğini


Biliyorum

Y/itiyorum dedikçe

Kendime çektiğim

Geniş gölgelerimi


Gerisi boş ve luk


Gerisi

Sonsuz bir yok oluşluk...


22.02.21




22 Şubat 2021 294 şiiri var.
Yorumlar (2)
  • 3 yıl önce

    Dibi olmayan bir uçuruma atlamak gibi. Kaleminize sağlık, sevgiyle..

  • 3 yıl önce

    Hoş...