Eskimek Zamanla

mısralar düşerdi bize dair
yüreklerimizden gözlerimizin önüne
şimdiyse tek bir kelime bile kalmadı
ahengin yuvası dilimizde...

konuşmak boşunaymış meğer
insan eskiyince sesi çıkmazmış
sonu baştan yazılmış bir hikayeye
anladım boşa söylenmiş meğer onca kafiye...

zaman anlattır bir tek suskunluğun nedenini
ve anladım ben de
soluduğumuz nefeste birbirimize
yüreğimizde şevkat kalmadı
dilimizde kelime...


dudaklardaki tebessümden başka...


11 Kasım 2011
S.Hisar/İZMİR
~~S.@D.?~~