Esme Rüzgâr

belki bir son bahar rüzgar eserde kapını çalarım
bir akşam üstü ayak yapma bana
kapı önünde melteminde soğut
demeki kasti


kaç bahar geçirdim hiç sormadın ki
bilirim gönlünde fırtına esti düş değilsin artık
olma gerçeğim geçici ikballer boşuna esti


seninle kesişti kader yollarım
oysa yürek hanem sana hevesti
aşkın bahçesine dolumu vurdu
çiçek ler büküldü güneşe küstü


poyrazın esince dağıttı bağı
canlar ötesine karanlık mest'ti
ağlıyordu yürek kesti selamı
çık artık gönlümden
yorma üzülür ardında bıraktığın boş bir kafesti


kapat O_kapını yelim değmesin
kesişmesin kopsun ayrık yollarım
attım köprüleri aksın sularım
ne sandın ömrümün kalanı yastı


hüzün şarkıları dilde dolanır
gelme yüreğime olma akşamım gecelerim uzun
yorar kalbimi bitirdim özlemi vurdum kadehe
aşk şarabımıydı namesi üzdü


bir rüzgar esmişti yelin savruldu
aşkın dergâhında
duyulan haz'dı
tıkanmasın gelsin soluklu sesin
koklamadığım gül sormam nerdesin
son tango son sahne
yitik adresin
yelini beklemem fırtına küstü


zorladım kalemi yazmıyor seni
yeni limanlarda serecek teni
çekilsin dalgalar yürek yanığım
açılsın deryaya yelkenler yeni
sanırsın dönermi zayıf.ihtimal
belki hatır sorar
bir akşam üstü ,




13.07.09