Esme Rüzgar

Esme rüzgar gün dönerde sevgilim üşür benim
gecelerim mihman şimdi hayalde düşüm senin
şair idraki alemde gül yüzü solgun tenin
kavram kargaşa yarattı gözlemi baş tacı de


Alemi devranda dönme çatıksa kaşın senin
yürekler burkuyor adın ağardı saçın telin
gölgelerde kalma güzel okşansın gülün benin
şiir sevdaya sürükler sunalım dost Macide


Düş yağmur damlası gibi ruhda can bulsun cenin
sevda yükü katar oldu derdi ummanın derin
iki demde demlemedin sözlü hayranın benim
hoştur sevda didarı ol son söz olsun Zahide


Yaklaşma ayıdır bu gün deprensin fay'ın serin
aynalar seni karartır topraktır soyun genin
vuslatın arşa ulaştı mahşere döner yönün
son haber kulak zarında uymuyorsun Ahid'e


Gel ne olur sevda gönlüm sözlü muradım günüm
Hakk'ın kelamına mazhar kalbi mahzende ünün
kaderin sillesi peşin ömrüm kalanı senin
olgunlaşan güllerini sunsan aklı vahid'e


Deryada olsan ne olur yoksa nasibin yönün
Mevlayı idrak etmezsen harabe olur sonun
kendi cürmün kendin yakar zorlasada eksenin
güneş doğar han ısıtır böyle konmuş kaide.


Macid; Hoş. Nâzik
Zahid(e); Sofi. Müttaki
Ahid; Addolunmuş nesne
Vahid; Yalnız, tek.
Kaide; Esas. Temel





04.09.09