Esnası Kızıl

filmine daldı
tam o esnada zili çaldı
dürbününden baktı
yabancı sandı

kimdi o
dur dur
kimin kapısıydı o
bugün bana da açmadın

dır dır ikide bir saçlarını boyatmasaydın
filmlerin kafası karışmazdı
hem geçen kış gönlüme bir ateş sürdün
baharı gelmeden odunları biten
müfredatımızda söz sanatları yokken
tayini çıkmışken öğretmenimin
bana çocuk dedin sürçtün
gönül'ü öğrenirken henüz
sevgiliye erken ölmek ibadettir ya bizde
hani aşık olmadan aşkım demek vardır ya sevgiliye
ben de sürçtüm

aslında filmlerin gücüne gittik biz
traşına gittik
kubbe delindi
rakseden bir havuz yaptılar
oturttular bizi bankına
seyrettiler biz kediye gittik
sürtündü her şey okşandı
ıslandı çığlandı tırtıklandı
sağından solundan vızır vızır
oysa öğrenmek yaşamın karıydı
şapkasızdı a dağ oldu
çığını saldı biz altına gittik
içimizdeki saflığa gittik
çıkmayan biriydi o
ve hâlâ şirin
din yine leyla'nın diniydi
görünemedik tülünden
bakma bana şimdi öyle
hem perdesi kızıl bugün filmlerin
akşam unutursan unut
apansız aralığından unut da gece
yine saçlarına sürçeyim