Esra-r-lı Düşler Serisinden - 47 / Şairdim-Şaireydi

şairdim, şaireydi
ne ben gittim onun şiirlerine
ne de o geldi benim şiirlerime
biz birbirimizin sayfasında
-az-dık öylesi

gözucuyla bile olsa baktım yazılarına
çevrimiçi olmasa da aktı dizelerime
biz öyle açıktan açığa değil;
* lâkin casus duygularla
birbirimizin sayfasına sızdık öylesi

ne vakit bir bayan üye
methiyeler düzse bana, yorumsal olarak..
ve yahut bir bay üye yazsa, yaz/ıl/sa ona
anasayfalardan şiirler assa..
(sanki yürekte korlanmış közdük öylesi)
kısa mesaj yoluyla hakaretler yağdırıp birbirimize,
ah..yangının da böylesi
biz birbirimizin sayfasında birbirimize ne çok
kızdık öylesi

şairdim, şaireydi
ömrün daha ilkyazında birleşmişken yollarımız
kardelen beyazında tutuşmuşken ellerimiz
...derken // sırf bir üçüncü şahıs yüzünden // DEFNE..??
zindan oldu yıllarımız
biz kendi sayfamızda '' aşk '' demişken bir zamanlar
umudu işlemişken..(serbest, akrostiş, hece..)
neden sonra birbirimize nispet yaparcasına
ele, aleme, el/aleme ithaf şiirleri yazdık öylesi

şimdi ne çok anlıyorum
'' yalanmış meğer '' diyorum
hani ya, güneşi andıran yüzdük öylesi
şairleri kıskandıran sözdük öylesi
hani ya, o en masum hisler ile namuslu
sevdanın derininde özdük öylesi

şairdim, şaireydi
biz birbirimizin sayfasında birbirimizi ne çok
üzdük öylesi
ağır lafların altında ezdik öylesi
gayrı şimdi canımızdan bezdik öylesi
bir çocuk sobesinin -şak- eden sesinde biz
mızıkçılık ettik de taş kalbimizle / birbirimize öyle..
bu mutlu düş oyununu bozduk öylesi

şairdim, şaireydi
hayat denizinin acı sularında
yüzdük öylesi..


a t l a n t i s