Esra-r-lı Düşler Serisinden - 58 / Unutmuş Çoktan

yok olduğun belli idi gün ertesi kızıllıkta
yoksa evlendin mi demeli sanki buna...?

derken,
ben yolcu minibüslerinde giderken iş çıkışı
evime doğru
hep aynı şarkı idi çalınan oto-teypten:

.......tek yönüm sendin, izini kaybettim
bir iz, bir yön olmadan düştüm yollara
bir sağa çarptım, bir sola çarptım
savruldukça savruldum hep çıkmazlara

çınladıkça adın kulağımı kapattım
bir son veremedim içimdeki tiz çığlıklara
hep sendeydi aklım, bedeni aldattım
savruldukça savruldum koldan kollara

.......

ben ki hep aradım seni
hangi nick name ile üye oldu isen şiir sitelerine.....
profil resmin bile yoktu hani sayfa(ların)da

ve şimdi bildiğim tek şey nedir biliyor musun
-fakirin ekmeği umut- derler ya, o cinsten işte
bu sevgi fakirinin yazdıklarını çevrimdışı haller ile
okursun belki
ki benim de bildiğim o tek şey 'senin yokluğundur'

ah zamanın dili olsa da bir konuşsa
dönsem geçmiş yıllara keşke,

/ demekle de olmuyor ki /

zira ben bir esra-r-lı sevinin An(a)kara/larında
bir okyanus prensi idim: kayıp a t l a n t i s
defne/tmiştim hem içimde, senden gayrı kim varsa...

......

devamında halâ o şarkı kulağımda;

.......bakmadı gitti, dönmedi bile arkasına
eğdim boynumu çaresizce galip gelen gururuma

duydum ellere yarmış, yerini yeller almış çoktan
bense kendimi salmış, yüreğini yaralar sarmış yoktan
bir kızı - bir oğlu varmış, kendi hayatına dalmış
en acısı da beni hatırlamamış, unutmuş çoktan