Eşsiz

Alevden bir gelinlikti bu giydiğin
Dehşetin sesleri omuzlarında
Bir bardak hayattı bu içtiğin
Ölümü ta en başında

Susuz kuşlara emanet ettim seni
Camdan bir köhne duvar dibinde
Sessiz haykırışlarla sevdim seni
Umutsuz bir bekleyiş eşliğinde

Kanatsız melekler oldu yoldaşım
Sığ sular oldu bana arkadaş
Rüzgarlar oldu en derin sırdaşım
Haydi artık ömrünle vedalaş

Göz bebeklerimdin sen benim
Aşkı, acıyı gördüğüm
Seni gördüğüm güm unuttum ben kimim
Ölümcül bir kaderdi bu ördüğüm

Derin derin bakardım, o tatlı bürünüşüne
Ölür ölür kalkardım bu umarsız gidişine
Sel olurdum, verseydin eğer sevgine
Ve ben ölürdüm ey güzel, senin o eşsiz gülüşüne