Eşsiz Ressam Resmi

Bir kez daha göster mârifetini
ey! gözleriyle
ruhumun tasvirini çizen!
Rafine et hislerimi;
zedelemeden, incitmeden!
Arıt düşüncelerimi
kötülüklerden, pisliklerden!
Kurtar, ne olur kurtar!
İçimi küslüklerden!

Bozmaksızın esas nüvesini
moleküllerine, atomlarına ayır
bedenimin her zerresini,
yok et ruhumun kirli, paslı güvesini
yanmadan cayır cayır!
Hünerli bir terzi gibi dikiver,
sevginin sağlam iplikleriyle,
alıp olgunluğun iğnesini;
başı belâda kalbimin bildikleriyle!

Öngörünün zengin bahçelerine götür
yamukluklarıyla şaşkın
dikensi, önyargılı nazarlarımı!
Dolaştır kelebekler misâli
câzibesi mest eden güller arasında.
Yalnız ve yalnız
kendi mâmullerinle doldur
pazarlıksız pazarlarımı,
tehditkâr gözlerimi görme
işitme sakın azarımsı îtirazlarımı!

2

Nârin ol, ne olur!
Nâzik ol!
İncitme sakıncalarda öğütülmüş
ürkmüş hislerimi.
Dağıt, içime kök salmış
kökleri korkularda
sancılı yeislerimi;
kötülükleri iyiliğe çeviren
sevgi tütsüsü gözlerinle!

Var ise içimde
Olgunluğa ermemiş çiğ bir yer....
eritene dek isyanlarımı,
sevginin sonsuz hoşgörü ikramlarından
verebildiğince ver!
Erit, buhara çevir dik başlılığımı
gözlerinin şefkât tavasında!
Çözülsün, kışsı, buzulsu duygularım
sana kavuşmanın
doyumsuz safâsında!

Dalmak istediğinde
güzelliklerin hoş manzaralarına
hiç îtiraz etmeden dur, bekle,
tut ellerinden gönlümün!
Her mevsim bahar,
her bahar gülistan duyguların
şâhikasına dek sürükle!

3


Her ân doluyor,
boşalıyor hüzün okyanuslarım;
hırslarımın,
yüreğimde kopardığı çılgın sellerle!
Çırpınıyor balçıklara bulanmış yunuslarım
boğuşuyor feryatlarım küllerle!
Îmdad diye yalvarıyor sancılı bakışlarım,
yetiş îmdâdına,
gözlerinde cankurtaran iplerle!

Sar, sarmala; kuşat!
en güzel güfteli,
en hoş nağmeli, en lâtif hislerle!
Topraktan, toprağa mağrur
topraktan, toprak kokan ellerle
ortalığa rehbersiz,
serseyip bıraktığın tenimi!
İyice yok olmadan buldur,
bulayım kendimi!

Aslâ bırakma ezeli, ökseli karanlıklara,
korkarım yıldızlar olsa da semâda!
Dola, ruhumu yüreğindeki
muhabbet sarmaşıklarına!
İnanırsan kalmadı
işe yarar, az da olsa değerli bir varım
açılmış,
duâda gibi bekler seni kollarım!

4

Yak! yeniden yak!
Sönmeye yüz tutmuş
yanmayı unutmuş
cılızlaşmış alevimi.
Doldur, bütün varlığınla doldur!
mülkiyetinde ki canevimi!
Dağıt, zihnimdeki saf, pak fikirleri bulandıran
çarpık hayâl, düşüncelerimi!
Belki lâyık, uygun değil...
Neyim varsa
yoksullara dağıt
malımı, servetimi!
Fetheyle,
fethinle şereflendir,
hükmüne al devletimi!

Senden başkasını göremesin
öylesine bürü ki gözlerimi...
senden başkasını sevemesin
öylesine işle ki hislerimi...
inan hiç itirazsız veriyorum;
neyim varsa, işe yarar yaramaz;
al her şeyimi!
Yalnız, senden tek şey istiyorum
tut, bir daha, evet bir daha
bırakma ellerimi!

Çünkü hazmedemiyorum sevgisizliği
ve çekemiyorum sensizliği!