Esved

Ah muhkem sandığım
Sözün bittiği yer dilin dönmediği yer değildir
Sandığımda saklı duymak istediklerin
Ve,
Daha bilmediğin ne sırlar
Duyma...

Ateşte yanmayan suyu
Suyla sönmeyen ateşi arıyoruz
Arafat bu dünyada mı?
Yoksa hep rüyalarda mı?
Bekleyen miyim, beklenen mi?
Uyuma

Sızlayan yürekte serseri bir resim var
Sen sesinle konuş, ben sükûn
Acıyı bal ediyorsun, balı zehir, zehri şifa
Ya sabır çek
Sıva hayallerini
Hayâlı düşlere uyu
Gözlerim nehir, dökülüyorum
Gözlerin deniz
Uyanma

İç sesime sağır olduğum anlarda duydum sesini
Ellerin değil, dünyanın muhkemiyim
Vazgeçeceğim tahtım yoktu uğrunda
Bahtımdan vazgeçecek cesaretim de
Sen teniyle değil, ruhuyla var olan
Sen, cismime değil ruhuma dahil olan
Hele bir kavuş da gör ayrılığın acısını
Dokunma