Etme İnat / İnat Etme

Ne şehvet daha kötüdür, ne haram, şu belâ şüpheden!
İnsanı bitiren ümitsizliktir, yakalanma bu yerinden!
Öyle dolanır, Arap saçı misali, tüm çıkar yolların,
Öyle hep aynı yerde dönüp durur, cezalı ayakların.

Zannetme ki yoktur yerin kulağı, duvarın bile varken gözleri!
Ense kökünde hazır bekler askeri, bekler hücum etmeyi!
Her fırsatta sıralarken sen, yerli yersiz boş bahaneleri,
İhtiyatlı ol! Bu unutmalar, geç kalmalara dönmemeli!

Bir bakarsın, dost gibi belirir önünde, susamıştır dudakların!
Bir bakarsın, hazin kıkırtılar eşliğinde, sağar olmuştur kulakların!
Yorulmuş bedenin, kovulmuş kibir'in dolambacında kan ter içinde!
O sekerâtın çilesinde acı bir yalvarış, ''al şu canımı da kurtulayım'' diye!

Yakalanmasın bir ruh, kabrin karanlık sokaklarında!
Azabın korkunç yüzleri, bekler her köşe başında!
Ya def edeceksin başından, başınla beraber iblisi!
Ya da birlikte boylayacaksınız, cehennemin dibini!

Etme inat, bile bile kendine, zulmetme!
Zulmetme, kendine bile bile, inat etme!