Evet Bayım Sizi Seviyorum

Gidiyorum...
Geldiğim zamanlardaki gibi sessiz,
Gelişim kadar kimsesiz,
Sığınamadığım bu yerden, bu kentten,
Yitik haykırışlarımı ardımda bırakarak,
Çaresizce gidiyorum.

Benliğime anlamsız hisler katıp,
Soru işaretlerini sırtıma yüklenerek,
Bir avuç ünlemle birlikte
Ardımda üç noktalar bırakarak, kayboluyorum.

Hiçbir paranteze kucak açamayacak kadar,
Böylesine güçsüz ve sensizken
Kalmak mümkün mü?
Bu yerde benliğimi yitiriyorum, belki de deliriyorum.

Amaçsızca gülüyorum, yalpalıyorum,
Müziğin eşliğinde çapraz adımlar atarak, sallanıyorum.
Geriye bakmadan yürüyorum,
Adın aklıma düşüyor yeniden, duraksıyorum.
Ve son kez tekrar ediyorum fısıltı halinde,
Evet bayım, sizi seviyorum.