Evladim Evladim Benim Evladim

EVLADIM EVLADIM BENİM EVLADIM

EVLADIM, EVLADIM BENİM EVLADIM

Evladım, evladım benim evladım
Hep doğru olmalı attığın adım
Şayet adımları doru atmazsan
Uçamazsın kırık olur kanadın

Benliğin dünyada kederi taşır
Mutluluğun senden hep uzaklaşır
Geleceğin ufku karanlıklaşır
Böyle sürüp gider ise inadın

Nefsini geriye itemez isen
Varlığına varlık katamaz isen
Toplumda yerini tutamaz isen
Aşında tuz olmaz kalmaz hiç tadın

Amacın belirsiz hedef belirsiz
Hazıra dağ dayanır mı gelirsiz
Mutluluksa asla gelmez düzensiz
Bu gidişle gerçekleşmez muradın

Gönlün ister gece gündüz gezersin
Sen kendi yazgını kendin yazarsın
Hem anneni hem babanı üzersin
Söyler misin nedir derdin evladım

Her yüze gülen dostumdur sandın
Güler yüze tatlı söze aldandın
Soyuldun sonunda kuruşsuz kaldın
Kim dostun kim değil anlayamadın