Evren/sel
bizi sıkıştırdıklarında
kayıkçının tarafına atmıştık kendimizi
insan istifidir bu
üst üste alt alta
bir mülteci istilası sarıyor
balıkçı ağlarını
havasızlık doluyor dip kamaraya
sis bulutuyla birlikte
Senegalli arkadaşımla
dalgaların şiddetini konuşurken
evrensel bir dilde
sigara dumanı doluyor ciğerlerimize
saat üçe on var
uykuya direniyor insanlar
ve şüpheyle bakıyor kaçaklar
özgürlüklerine
az sonra sabah olmayacak
olmayan bir sabahın
aydınlatmayan güneşinde yok olacak martılar
denizle ufuk çizgisinin birleştiği noktada
sınırlar çizilecek kalın uçlu kurşun kalemle
bir daha rüzgar okşamayacak yüzümüzü
ve kararacak dünya
biliyoruz bunu
sağ kulağımda iltihap
sol diz kapağımda bir bıçak yarası
annemden kalma
gözüme takılıyor öylece
black_1